“ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΕΒΑΣΤΕ ΜΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ”

Σήμερα το μεσημέρι πληροφορήθηκα οτι πριν λιγες μέρες “έφυγε” απο τη ζωή ο σεβαστός Γέροντας Αρχιμανδρίτης π. Χριστοφόρος Μεϊντανάς.

Στεναχωρέθηκα πολύ…ήταν ο πνευματικός μου… ήταν ΑΥΤΟΣ που με βοήθησε σε πολύ δύσκολες καταστάσεις της ζωής μου να σταθώ στα πόδια μου….αυτός που προσευχόταν για μένα…με μένα!!!  Ήταν αυτός που μου έδινε δύναμη και κουράγιο να συνεχίζω να ελπίζω, όταν ήθελα να κάνω ενα δεύτερο παιδί και δεν έκανα…. ήταν αυτός που με άκουγε, με συμβούλευε!!!
Ήταν ένας απο τους πιό ξεχωριστούς, σκληραγωγημένους, και θαρραλέους ανθρώπους, Ψηλός, αδύνατος, ασκητικός στην εμφάνιση, απλός, καταδεκτικός, συγχωρητικός,πού γινόταν θυσία γιά όσους ζητούσαν όχι μόνο τίς ευχές του καί τίς προσευχές του, αλλά και την υλική βοήθειά του…
Ο Γέροντας ήταν αγνός, καθαρός τόσο στο σώμα όσο και στην ψυχή .

Ταπεινός, απλός, ανεξίκακος, υπομονετικός, υπάκουος, λαμπερός, σιωπηλός.

Κι΄ ακόμη, ευθύς και ίσος στον λόγο του, με το «ναι, ναι», το «όχι – όχι»  και την αλήθεια  πάντα στο στόμα του, όποιος κι΄ αν ήταν ο συνομιλητής του, παρηγορητικός στους φτωχούς, στους πονεμένους, και στους αμαρτωλούς, πού κατά δεκάδες  Εξομολογούνταν σ΄ αυτόν…

Διάβαζε στον κόσμο διάφορες ευχές γιά τα προβλήματά τους καί μάλιστα μέ τίς ώρες, αρχίζοντας από τό πρωϊ καί τελειώνοντας το βράδυ…Υπήρξαν άνθρωποι πού πηγαίνανε το πρωϊ και φεύγανε στις 2  μετά τά μεσάνυκτα !
Εγώ τον πρωτογνώρισα το 2000 όταν ήμουν στο νοσοκομείο με τον μεγάλο μου γιο (τοτε 20 μηνων) με πολύ σοβαρή την κατάσταση της υγείας του, κάποια κυρία μου είπε να παω στο μοναστήρι της Παναγιάς της Γηροκομήτισσας και να ζητήσω τον γέροντα Χριστόφορο για να μου διαβασει μια ευχή για το παιδάκι μου.  Ετσι κι εγινε!!!!
Πήγα, μίλησα μαζί του….σπάραξα στο κλάμα…ζήτησα την βοήθεια της Παναγίας και τη δική του να κάνουν το παιδί μου καλά…. κι έτσι κι έγινε!!!
Απο εκείνη την στιγμή, κι ενώ οι γιατροί μου έλεγαν οτι ειναι πολύ σοβαρή η κατάσταση του κι ότι θα χρειαστει πρωι πρωι να κάνουμε χειρουργειο….Ω του θαύματος!!!! το πρωί που αντίκρυσαν οι γιατροι το παιδί μου απεφάσησαν οτι ΔΕΝ χρειάζεται χειρουργείο!!!! Μετά απο την παραμονή ενός μήνα στο νοσοκομειο παίδων φύγαμε με το παιδι μου καλά!!!
Φυσικά υπήρχαν καποια “σημάδια” κλπ κ θα επρεπε να κάνουμε κάποιες πλαστικές, αλλα το οτι ΖΕΙ για μένα ήταν το ΠΑΝ!!!! (Γιατί οι γιατροί μετά απο κάποιες ωρες απο την εισαγωγή μου ειπαν ότι μπορεί να …το χασω, απο αφυδατωση…και κατι αλλο…δεν πολυκαταλαβα γιατί ΕΧΑΣΑ τη γη απ τα πόδια μου εκείνη την ώρα. Το ΜΟΝΟ που θυμάμαι να τον ρώτησα είναι…”μα τι μου λέτε???? απο ένα εγκαυμα θα χάσω το παιδί μου???”)
…τέλος πάντων…απο εκείνη τη στιγμή ο γέροντας έγινε ο 2ος ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ!!!
Ο,τι ήθελα…έτρεχα Σ΄ΑΥΤΟΝ!!!
Άργότερα, συνέχισα να εξομολογούμαι σ αυτόν και να είναι ο πνευματικός μου, έως και….πριν 1 μηνα σχεδόν που έφυγε απ τη ζωη 🙁
Ήταν ένας πραγματικά ταπεινός άνθρωπος !

Πρέπει να ξέρουμε ακόμη ότι η εργασία του παπά  Χριστόφορου ήταν όχι μόνο φανερή, αλλά  και μυστική .
Φανερή μέν, από τά δεκάδες πρόσωπα πού έβλεπες να περιμένουν  υπομονετικά  κάτω από τις στοές του μοναστηριού στην αυλή, έξω από τό κελλάκι του, για να τους διαβάσει  κυρίως Εξορκιστικές ευχές εναντίον πειρασμών , μαγείας, και δαιμόνων, πράγμα πού ελάχιστοι σήμερα κληρικοί  διαβάζουν, ως και καθόλου…
Και δεν τις διαβάζουν  γιατί πρέπει να έχεις πολύ θάρρος να τα βάλεις με τον ίδιο τον σατανά πού υπάρχει μέσα στην μαγεία. Είτε μαύρη μαγεία είναι αυτή, είτε λεγόμενη λευκή, το ίδιο είναι !

Αυτό όμως,  τον παπα-Χριστόφορο  ως  δεδηλωμένο αντίπαλο και εχθρό  του σατανά  ουδόλως τον απασχολούσε…

Η «μυστική» εργασία του ήταν οί ελεημοσύνες και οί τσάντες με τρόφιμα και με λεφτά πού έδινε σε πονεμένες και ορφανές οικογένειες γυρνώντας συνήθως βράδυ μ΄ ένα ταξί,  ή με κάποιους  άλλους νά τον πηγαίνουνε…. Ότι τού έδινε ο κόσμος, αυτός το έδινε αλλού, δεκάρα τρύπια δεν κράταγε επάνω του…

Ο π. Χριστοφόρος δεν έλεγε πολλά, αλλά η ζωή του ήταν ένα πλούσιο κήρυγμα. Δεν μπορούσε να κάθεται άπραγος, ακόμη και όταν ήταν αδύναμος από τα γηρατειά και τις ποικίλες δοκιμασίες της υγείας του.

Ο Προ Ηγούμενος π. Χριστοφόρος, – όπως επισήμαναν στις ομιλίες των ο Σεβασμιώτατος κ.κ. Χρυσόστομος,  και ο Καθηγούμενος της Μονής π. Συμεών – ετήρησε τας μοναχικάς υποσχέσεις και διήγε τον καλόν αγώνα της πίστεως μέχρι τέλους.

Ήταν πάνω απ΄ όλα, και θα παραμείνει, ένας στοργικός πατέρας.

Η μορφή του θα ζει ανεξίτηλα στις καρδιές μας και η ψυχή του αιώνια στον Παράδεισο. Ευχαριστούμε τον Θεό, που μας χαρίζει μοναχούς σαν τον π. Χριστοφόρο.

Θα είσαι ΠΑΝΤΑ μέσα στην καρδιά μου ΑΓΑΠΗΜΕΝΕ ΜΟΥ ΠΑΤΕΡΑ!!!
~~~Ατσάρου Νία~~~

Κύριε, Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησε τον δούλο Σου π. Χριστοφόρο, για όλες τις ελεημοσύνες υλικές και πνευματικές που έκανε σε όλη τη βασανισμένη ζωή του, σε όλους εμάς που ανεχόταν η αγάπη του δεκαετίες ολόκληρες……